Το Μιλάνο είναι ταυτόχρονα μια μοναδική τοποθεσία στην Ευρώπη και μια χαρακτηριστική πόλη της Βόρειας Ιταλίας. Η μεγαλύτερη πόλη (και καρδιά) της Λομβαρδίας, το Μιλάνο είναι συνώνυμο της υψηλής μόδας και της κορυφαίας ευρωπαϊκής κουλτούρας. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Κατά την περίοδο της ισπανικής και αυστριακής κυριαρχίας, η οποία κράτησε μέχρι την επανένωση της Ιταλίας, το Μιλάνο ήταν κέντρο πολιτισμού στην περιοχή. Η όπερά της ήταν διάσημη και ήταν μία από τις πολλές ευρωπαϊκές πόλεις που διεκδικούσαν ως σημαντικά πολιτιστικά κέντρα την περίοδο πριν από την Επανάσταση.
Πράγματι, μεγάλο μέρος της ιστορίας του Μιλάνου στην Πρώιμη Σύγχρονη περίοδο χαρακτηριζόταν από ξένη κυριαρχία, αλλά πριν από αυτό το Μιλάνο ήταν το κέντρο του σημαντικότερου κράτους στη Βόρεια Ιταλία: το Δουκάτο του Μιλάνου, το οποίο κυβερνήθηκε διαδοχικά από τις δυναστείες Βισκόντι και Σφόρτσα. Οι Δούκες του Μιλάνου ήταν τεχνικά υποτελείς της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά στην πραγματικότητα ήταν κοντοτιρί που κυβέρνησαν μια σειρά σημαντικών πόλεων της Λομβαρδίας με το Μιλάνο στο κέντρο του. Λόγω της θέσης του στη Βόρεια Ιταλία, το Μιλάνο ήταν ένα βολικό σημείο πρόσβασης τόσο στη Γαλλία όσο και στα γερμανόφωνα εδάφη.
Αυτή η τοποθεσία επέτρεψε στο Μιλάνο να επηρεαστεί από τον πλούσιο πολιτισμό του ύστερου Μεσαίωνα στη Γαλλία και σε άλλες γειτονικές περιοχές. Το Μιλάνο ήταν επίσης ο τόπος μιας ιδιαίτερα πολιτιστικής ζωής της Λομβαρδίας, με μικρούς πολέμους, ερωτικά ειδύλλια και ίντριγκες. Η Λομβαρδία, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Ιταλίας, παρασύρθηκε στους πολέμους Γκούελφ και Γκιμπελίν του Μεσαίωνα. Το Μιλάνο, ως η σημαντικότερη πόλη της περιοχής, κατάφερε να υποτάξει τους γείτονές του υπό τη δυναστεία των Βισκόντι. Υπάρχουν πολλές εκκλησίες και άλλα μνημεία της περιόδου Βισκόντι, και αυτοί οι χώροι είναι συχνά αναγνωρίσιμοι για το σύμβολο μπισκόν του οίκου Βισκόντι: η εικόνα ενός γιγάντιου φιδιού που καταπίνει έναν άνθρωπο ολόκληρο.
Το Μιλάνο έπεσε κάτω από την τροχιά της οικογένειας Sforza όταν ένας κοντοτιέρο, ο Francesco Sforza, κατέκτησε το Μιλάνο το 1450 για να γίνει ο τέταρτος δούκας του Μιλάνου. Αυτή ήταν η περίοδος του ateστερου Μεσαίωνα και της Πρώιμης Αναγέννησης, μια εποχή πολιτιστικής αναζωπύρωσης, η οποία πρέπει να έκανε το Μιλάνο ένα ενδιαφέρον μέρος για να ζήσει εκείνη την εποχή. Το πρόβλημα του Μιλάνου, φυσικά, ήταν η κεντρική του τοποθεσία στη Βόρεια Ιταλία. Αυτό σήμαινε ότι το Μιλάνο ήταν τόσο μεγάλο φρούριο για την οικογένεια Sforza όσο και στόχος ξένων εισβολών από Ισπανούς και Γάλλους.
Πράγματι, το Μιλάνο είχε ιδρυθεί από τους Ρωμαίους ως Mediolanum, σε μια τότε περιοχή ενός κελτικού οικισμού. Το Mediolanum ήταν στην περιοχή Cisalpine Gaul, η οποία στην πρώιμη ιστορία της θεωρούνταν εκτός Ιταλίας επειδή δεν κατοικούνταν από ιταλικές φυλές αλλά από Κέλτες και άλλους. Στην πραγματικότητα, οι Ρωμαίοι ίδρυσαν αρκετές πόλεις που ονομάζονταν Mediolanum, από τις οποίες το σημερινό Μιλάνο είναι το πιο διάσημο. Στην πραγματικότητα, οι πόλεις Evreux και Saintes στη Γαλλία ονομάστηκαν επίσης Mediolanum από τους Ρωμαίους, οι οποίες πιθανόν να έδειχναν το κέντρο μιας κελτικής φυλετικής συνομοσπονδίας.
Το Μιλάνο έφτασε σε ένα υψηλό σημείο στον ateστερο Μεσαίωνα υπό τη δυναστεία Sforza, αλλά αυτό έμελλε να είναι βραχύβιο. Οι Γάλλοι υπό τον Λουδοβίκο XII εισέβαλαν στην Ιταλία στις αρχές του 16ου αιώνα, οδηγώντας σε ένα σημαντικό στάδιο των περίφημων Ιταλικών Πολέμων που θα άφηνε το μεγαλύτερο μέρος της Ιταλίας υπό τον έλεγχο ξένων δυνάμεων για περισσότερα από διακόσια χρόνια. Η βασική αιτία των Ιταλικών Πολέμων ήταν οι διάφοροι διεκδικητές του θρόνου του Βασιλείου της Νάπολης, αλλά επειδή οι στρατοί έπρεπε να διασχίσουν τη Βόρεια και Κεντρική Ιταλία για να φτάσουν στη Νάπολη, αυτές ήταν οι περιοχές που είχαν καταστραφεί περισσότερο. Το Μιλάνο κατακτήθηκε από τους Γάλλους και η Ρώμη απολύθηκε από ανταρτικά στρατεύματα το 1527. Αυτή ήταν μια σκοτεινή περίοδος για το Μιλάνο και για την Ιταλία, αν και οι αιώνες που ακολούθησαν θα οδηγούσαν τελικά σε μια πολιτιστική άνθηση, αν και υπό ξένη επιρροή.
Οι τοποθεσίες του Μιλάνου είναι ένα μείγμα από πρώιμες ρωμαϊκές τοποθεσίες, μεσαιωνικές τοποθεσίες των περιόδων Visconti και Sforza και τοποθεσίες από την περίοδο της κυριαρχίας των Αψβούργων μέχρι την περίοδο του μπαρόκ και του ροκοκό. Αυτό σημαίνει ότι το Μιλάνο είναι εξίσου αξιοσημείωτο με τις ρωμαϊκές καμάρες και τις μεσαιωνικές εκκλησίες του, όπως και για τα μπαρόκ παλάτια και τους κήπους του. Το Μιλάνο, όπως και άλλα αξιοθέατα στην Ιταλία, αντιπροσωπεύει τις διάφορες διακριτές περιόδους που πέρασε η Ιταλία με τρόπο μοναδικό στην Ευρώπη. Χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Βρετανία χαρακτηρίζονται από περιόδους ομαλής μετάβασης σε περιόδους ειρήνης, ενώ στην Ιταλία συναντά κανείς ερείπια κατεστραμμένων πόλεων και πολιτισμών και οχυρώσεις σχεδόν συνεχούς πολέμου.
Όπως και ο Φοίνικας, το Μιλάνο κατάφερνε πάντα να ξεσηκώνεται από τις στάχτες του πολέμου στην περιοχή. Πράγματι, το Μιλάνο είναι το κέντρο της πλουσιότερης περιοχής της Ιταλίας, έδρα του χρηματιστηρίου της Ιταλίας, της ομάδας ποδοσφαίρου A.C. Milan και εταιρειών όπως η Alfa Romero και άλλες οικονομικές δυνάμεις. Το Μιλάνο είναι το οικονομικό κέντρο της Ιταλίας, ακόμη και αν η πρωτεύουσα είναι στη Ρώμη, και οι περισσότερες ξένες εταιρείες στην Ιταλία έχουν την κύρια έδρα τους στο Μιλάνο.
Φυσικά, το Μιλάνο είναι επίσης γεμάτο με τουριστικά αξιοθέατα και αν σκοπεύετε να επισκεφθείτε το Μιλάνο, το κάνετε πιθανότατα για να τα δείτε και όχι για οικονομικούς λόγους. Επειδή υπάρχουν τόσα πολλά για να προσελκύσετε τον ταξιδιώτη στο Μιλάνο, μπορείτε εύκολα να χρησιμοποιήσετε άλλες πτυχές της υψηλής ζωής του Μιλάνου στα ταξίδια σας, όπως ψώνια ή εξερεύνηση των κάστρων και των αμπελώνων στην περιοχή. Επειδή το Μιλάνο βρίσκεται στο κέντρο της πλούσιας και όμορφης περιοχής της Λομβαρδίας, πολλοί ταξιδιώτες ενσωματώνουν επισκέψεις σε γειτονικές πόλεις στο ταξίδι τους στο Μιλάνο.
Η Λομβαρδία είναι η πολυπληθέστερη περιοχή της Ιταλίας, με πάνω από 10 εκατομμύρια κατοίκους, περίπου το ένα έκτο του ιταλικού πληθυσμού. Υπάρχουν πολλές πόλεις που αξίζει να επισκεφθείτε σε αυτήν την περιοχή, αλλά μερικές από τις πιο σημαντικές περιλαμβάνουν την Παβία, τη Μάντοβα, τη Λόντι, την Κρεμόνα, τη Μπρέσια, το Μπέργκαμο και, φυσικά, το Κόμο, που βρίσκονται στους πρόποδες της παγετώδους λίμνης Κόμο. Το ταξίδι σας στο Μιλάνο και τη Λομβαρδία μπορεί να προσαρμοστεί στις ανάγκες σας, αλλά παρακάτω είναι μια λίστα με τις μεγαλύτερες κληρώσεις στην περιοχή:
• Civica Galleria d’Arte Moderna
• Κανάλι Ναυγλίου
• Cimitero Monumentale
• Sant’Ambrogio
• Pinatoteca di Brera
• Όπερα της Σκάλας
• Σαν Μαουρίτσιο
• Galleria Vittorio Emanuele II
• Castello Sforzesco
• Santa Maria delle Grazie (και ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο)
• Κόμο
• San Salvatore-Santa Julia στη Μπρέσια
• Μάντοβα
• Καθεδρικός ναός του Μιλάνου
Όλοι εκτός από τρεις από αυτές τις τοποθεσίες βρίσκονται στην ίδια την πόλη του Μιλάνου, με τις άλλες να είναι εύκολα προσβάσιμες με σιδηρόδρομο ή άλλη μεταφορά. Το χτύπημα σε αυτούς τους χώρους θα επιτρέψει στον ταξιδιώτη να απολαύσει τους πιο σημαντικούς ιστορικούς, καλλιτεχνικούς και αρχιτεκτονικούς χώρους της περιοχής, αν και υπάρχουν τόσα πολλά να δουν στο Μιλάνο που είναι δύσκολο για πολλούς να χτυπήσουν όλους τους χώρους την ώρα που έχω. Ένας ταξιδιώτης που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την τέχνη μπορεί επίσης να προσθέσει στο δρομολόγιό του τα πολλά μουσεία που δεν έχουν αναφερθεί εδώ, όπως το Museo Bagatti Valsecchi και το Μουσείο Poldi-Pezzoli.
Civica Galleria d’Arte Moderna
Η Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης του Μιλάνου πρέπει να δει για κάθε ταξιδιώτη στο Μιλάνο. Η γκαλερί στεγάζεται στη Villa Reale, η οποία είναι το κτίριο όπου έμενε ο Ναπολέων όταν επισκέφτηκε το Μιλάνο. Χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα για την οικογένεια ευγενών Belgioso. Αυτή η γκαλερί φιλοξενεί τέχνη από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα, κυρίως από εξέχοντες Γάλλους και Ιταλούς ζωγράφους όπως ο Μανέ, ο Γκωγκέν και ο Φιλιππίνι, αν και περιλαμβάνει επίσης έργα από τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Το κτίριο έχει επίσης προσωρινές εκθέσεις και ο χώρος αξίζει επίσης να επισκεφθείτε για το σκηνικό του και την αρχιτεκτονική αξία του κύριου κτιρίου του.
Navallio Canal
Τα κανάλια πάντα προσελκύουν ταξιδιώτες, ειδικά εκείνους με ρομαντική πρόθεση. Αν και τα κανάλια της Βενετίας μπορεί να είναι πιο διάσημα, το Naviglio είναι ο συμμετέχων του Μιλάνου στον καλύτερο ιταλικό αγώνα καναλιών. Το Naviglio είναι γεμάτο με καλαίσθητα καφενεία και χώρους μουσικής και είναι δυνατόν για τους ταξιδιώτες να κάνουν βόλτες με βάρκα στα ακίνητα νερά του. Αυτός είναι ένας δημοφιλής ιστότοπος για επίσκεψη τη νύχτα και μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί σε ένα δρομολόγιο του Μιλάνου που περιλαμβάνει την επίσκεψη άλλων τοποθεσιών την ημέρα. Την άνοιξη, τα περίχωρα του καναλιού γεμίζουν λουλούδια και υπάρχουν αρκετές αγορές που αναδύονται στην περιοχή.
Cimitero Monumentale
Το Cimitero Monumentale είναι ταυτόχρονα νεκροταφείο, όπως δείχνει το όνομά του, και μια υπαίθρια γκαλερί γλυπτών. Ένα από τα δύο μεγαλύτερα νεκροταφεία στο Μιλάνο, το Cimitero Monumentale χρονολογείται από το 1866 και έκτοτε έχει γεμίσει με μαυσωλείο σε σχήμα ελληνικών ναών, παρεκκλησιών, οβελίσκων και έργων τέχνης. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να δείτε εδώ είναι το Famedio, το οποίο βρίσκεται στην είσοδο. Είναι το κύριο παρεκκλήσι του νεκροταφείου και κατασκευάστηκε στο νεο-μεσαιωνικό στιλ, όπως και πολλά άλλα κτίρια εδώ. Υπάρχει επίσης μια αίσθηση αρτ νουβό για πολλούς από τους τάφους και τα μνημεία, τα οποία δεν πρέπει να αποτελούν έκπληξη λαμβάνοντας υπόψη τη χρονική περίοδο. Μερικοί από τους αξιόλογους ανθρώπους που θάφτηκαν εδώ περιλαμβάνουν τον Alessandro Manzoni και τον Ιταλό ζωγράφο Francesco Hayez.
Sant’Ambrogio
Το Sant’Ambrogio είναι μια τεράστια εκκλησία του Μιλάνου και ένα σημαντικό παράδειγμα ρωμανικής αρχιτεκτονικής. Χρονολογείται από το 1100, αν και τμήματα της εκκλησίας προέρχονται από τον 9ο αιώνα και νωρίς. Πράγματι, η πρώτη εκκλησία εδώ χτίστηκε το 386 από τον Άγιο Αμβρόσιο, ο οποίος είναι ο προστάτης της πόλης του Μιλάνου. Αυτή η εκκλησία είναι το όνειρο ενός ιστορικού τέχνης καθώς περιέχει παραδείγματα τέχνης από τον Σκοτεινό αιώνα, όταν οι εκκλησίες ήταν οι κύριοι χορηγοί της τέχνης στην Ευρώπη. Φροντίστε να επισκεφθείτε τους διάφορους βωμούς και τις σαρκοφάγους ενώ βρίσκεστε εδώ.
Pinatoteca di Brera
Αυτό το κτίριο ήταν αρχικά κολέγιο των Ιησουιτών, αλλά ήταν μια γκαλερί τέχνης από τα τέλη του 18ου αιώνα. Αυτό το κτίριο περιέχει επίσης ένα παρατηρητήριο και μια βιβλιοθήκη εκτός από τη γκαλερί. Η τέχνη εδώ συσσωρεύτηκε με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των πολλών εκκλησιών που γκρεμίστηκαν ή έκλεισαν τους δύο αιώνες μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Η γκαλερί περιέχει έργα τέχνης των Τιτσιάν, Βερονέζε, Μορόνι και Τιντορέτο, καθώς και πολλά άλλα. Υπάρχουν επίσης τοιχογραφίες του Bramante της σχολής της Ούμπριαν. Η τέχνη δεν τελειώνει εδώ. Υπάρχει ένας γνωστός πίνακας του Ραφαήλ που πρέπει να δείτε, καθώς και έργα των Φλαμανδών δασκάλων Ρούμπενς και Βαν Ντίκ, και έργα των Ελ Γκρέκο και Μοντιλιάνι. Στην αυλή, οι ταξιδιώτες θα συναντηθούν με ένα εξαιρετικό γλυπτό του Ναπολέοντα Βοναπάρτη από την Canova.
Όπερα της Σκάλας
Η Σκάλα θεωρείται από πολλούς ως η κορυφαία όπερα στην Ευρώπη, μια θέση που κατέχει από τον 18ο αιώνα. Εκείνη την εποχή, η όπερα ήταν αρκετά δημοφιλής στην Ευρώπη και η Σκάλα ήταν ο τόπος πολλών πρεμιέρων γνωστών συνθετών όπως ο Σαλιέρι, ο Ροσίνι και ο Βέρντι. Η σεζόν όπερας εδώ ξεκινά τον Δεκέμβριο και διαρκεί μέχρι τον Μάιο, αλλά η είσοδος στα εισιτήρια μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Υπάρχει επίσης ένα μουσείο θεάτρου στο κτίριο της όπερας, όπου μπορείτε να δείτε μια συλλογή από σημαντικές ιστορικές φορεσιές.
Σαν Μαουρίτσιο
Το San Maurizio είναι ένα από τα πολλά θρησκευτικά αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφθείτε στο Μιλάνο. Πράγματι, αν και οι τουρίστες έρχονται συχνά στην Ιταλία για τα ρωμαϊκά ερείπια, τις παραλίες ή τα ρομαντικά αξιοθέατα της Τοσκάνης και της Φλωρεντίας, πολλά από τα σημαντικότερα μνημεία της Ιταλίας είναι θρησκευτικής ποικιλίας. Στο Μιλάνο δεν λείπουν αυτά. Πράγματι, το Μιλάνο και η περιοχή της Λομβαρδίας, γενικά, περιέχουν έναν αριθμό αξιοσημείωτων τοποθεσιών από πολύ νωρίς. Το San Maurizio θεωρείται από κάποιους ως μία από τις ομορφότερες εκκλησίες στο Μιλάνο λόγω του εσωτερικού του από τη δεκαετία του 1500. Αυτή η εκκλησία ανήκε σε μοναστήρι και χτίστηκε στη θέση ενός ρωμαϊκού τσίρκου και τμήματα των ρωμαϊκών τειχών του Mediolanum. Αυτά είναι τώρα μέρος του Πολιτικού Αρχαιολογικού Μουσείου, του οποίου η Εκκλησία San Maurizio αποτελεί μέρος.
Galleria Vittorio Emanuele II
Το Galleria Vittorio Emanuele είναι ένα από τα πιο πολυτελή εμπορικά συγκροτήματα στον κόσμο. Πράγματι, αυτή η γκαλερί κατασκευάστηκε σε μια εποχή που η Ιταλία μόλις είχε ενοποιηθεί και υπήρχε η επιθυμία για μεγάλα μνημεία όπως αυτά για να δείξουν ότι η Ιταλία ήταν ένα έθνος ισάξιο με χώρες όπως η Γαλλία και η Βρετανία. Πράγματι, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι αυτό το πολυτελές κτίριο με τη γυάλινη οροφή του χτίστηκε για αγορές, αν και οι Ρωμαίοι ήταν γνωστό ότι έβαλαν μεγάλη αρχιτεκτονική τεχνογνωσία στις εμπορικές βασιλικές τους. Αυτό το κτίριο ανεγέρθηκε μεταξύ 1865 και 1877 και ήταν το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στην ευρωπαϊκή ήπειρο όταν ανεγέρθηκε.
Castello Sforzesco
Αυτό το φρούριο ήταν το κέντρο της κυβέρνησης των Sforzas που κυβέρνησαν το Μιλάνο από το 1450 έως τις αρχές του 16ου αιώνα. Μέλη αυτής της οικογένειας εξακολουθούν να υπάρχουν, αν και έχασαν την πολιτική τους σημασία στους Ιταλικούς Πολέμους. Πράγματι, ακόμη και μέλη της προηγούμενης οικογένειας Βισκόντι εξακολουθούν να υπάρχουν, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη Λουτσίνο Βισκόντι που ήταν ενεργός στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Το Castello Sforzesco είναι ένα τεράστιο κάστρο που πιστοποιεί την ανάγκη αντιστοίχισης της στρατιωτικής λειτουργίας με τις πολιτικές ανάγκες. Wasταν μια εποχή πολέμου και μια επίσκεψη στο Castello Sforzesco είναι σαν ένα ευχάριστο ταξίδι πίσω στο χρόνο.
Santa Maria delle Grazie (και ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο)
Αυτή η γοτθική εκκλησία αξίζει μια επίσκεψη για διάφορους λόγους, εκ των οποίων ο κυριότερος είναι ότι φιλοξενεί το Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Αυτή η εκκλησία είναι χτισμένη από τούβλα, τα οποία είναι πιο χαρακτηριστικά για τη Λομβαρδία και τη Βόρεια Ιταλία γενικά από τη Νότια Ιταλία. Αν και η εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει αποκατασταθεί, συμπεριλαμβανομένης της τέχνης στον τρούλο που είχε καλυφθεί. Φυσικά, η κύρια έλξη προς την εκκλησία είναι ο Μυστικός Δείπνος, ο οποίος είναι ζωγραφισμένος σε έναν τοίχο. Έγινε μεταξύ 1495 και 1497 και είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της Ιταλικής Αναγέννησης.
Κόμο
Η πόλη Como βρίσκεται στους πρόποδες της λίμνης Como, μιας από τις πολλές λίμνες σε αυτή την περιοχή των Άλπεων της Βόρειας Ιταλίας. Το Κόμο κατοικήθηκε από τους Ρωμαϊκούς χρόνους και είναι ένας από τους πολλούς τόπους που ισχυρίζονται ότι είναι η γενέτειρα του ποιητή Κάτουλλου. Ο Κόμο συνδέεται επίσης τόσο με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο όσο και με τον Πλίνιο τον Νεότερο, καθώς και με την Κοζίμα φον Μπάλοου, τη δεύτερη σύζυγο του Ρίτσαρντ Βάγκνερ, η οποία απεικονίστηκε διάσημα από τη Σιλβάνα Μανγκάνο στην ταινία Ludwig του Λομβαρδικού γιού Luchino Visconti. Το Κόμο αξίζει μια επίσκεψη για την όμορφη λίμνη, τις γραφικές πόλεις και τις πολλές βίλες που βρίσκονται στην περιοχή. Δεν είναι δύσκολο να ενσωματώσετε το Como στα ταξίδια σας, αλλά φροντίστε να έχετε μαζί σας το βιβλίο επιταγών.
San Salvatore-Santa Giulia στη Μπρέσια
Η Μπρέσια είναι μια πόλη γραφικά τοποθετημένη στους πρόποδες των βουνών των Άλπεων στη Λομβαρδία. Είναι γεμάτο με μια σειρά σημαντικών τοποθεσιών, αν και είναι ίσως πιο γνωστό στην Ιταλία ως βιομηχανική πόλη. Το συγκρότημα San Salvatore-Santa Julia στη Μπρέσια εγγράφηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO λόγω των μοναστηριακών κτιρίων του από την περίοδο των βασιλιάδων της Λομβαρδίας (περίπου 8ος αιώνας), καθώς και των λειψάνων των ρωμαϊκών κτιρίων, όπως ένα ρωμαϊκό θέατρο και δικαστήριο. Στα ρωμαϊκά χρόνια, αυτή η πόλη ήταν γνωστή ως Brixia.
Μανδύας
Η Μάντοβα είναι μια πόλη της Λομβαρδίας που συνδέεται στενά με την τέχνη του ateστερου Μεσαίωνα και της πρώιμης περιόδου της Αναγέννησης. Αυτή η πόλη περιβάλλεται από τρεις πλευρές με νερό, κάτι που βοήθησε στην προστασία της από τις συχνές εισβολές που χαρακτήρισαν τη ζωή στη Βόρεια Ιταλία, αλλά που μπορεί επίσης να της έδωσε κάπως ανθυγιεινό κλίμα. Η σημερινή Μάντοβα, ωστόσο, είναι μια όμορφη πόλη γεμάτη με τα μνημεία της οικογένειας Γκονζάγκο, που μετατράπηκαν από την τοπική Πόδεστα σε Δούκα της Μάντοβας, μέχρι που η γραμμή τους απέτυχε τον 18ο αιώνα. Εδώ, οι ταξιδιώτες μπορούν να δουν την ιστορική παλιά πόλη, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, καθώς και πολυάριθμες εκκλησίες και παλάτσο μουσεία.
Καθεδρικός ναός του Μιλάνου
Το Il Duomo είναι ίσως ο ιστότοπος που οι επισκέπτες ενδιαφέρονται περισσότερο να δουν όταν έρχονται στο Μιλάνο, γι ‘αυτό το αποθηκεύσαμε για το τέλος. Ο καθεδρικός ναός του Μιλάνου, γνωστός στα ιταλικά ως Il Duomo, χτίστηκε σε μια περίοδο 600 ετών. Ο καθεδρικός ναός ξεκίνησε το 1386, κατά τη μεσαιωνική περίοδο, και δεν ολοκληρώθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960. Ξεκίνησε από τον τότε αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου και εξακολουθεί να είναι το κέντρο της αρχιεπισκοπής του Μιλάνου. Την εποχή που ξεκίνησε, η πόλη διοικούνταν από τους Βισκόντι, οι οποίοι ανυπομονούσαν να δημιουργήσουν ένα μνημείο για τη δύναμή τους στην πρωτεύουσά τους.
Το Il Duomo είναι ίσως περισσότερο γνωστό για την περίτεχνη πρόσοψή του με τις πολλές μικρές κορφές του. Η επιθυμία να τελειώσει η πρόσοψη του καθεδρικού ναού ήταν στην πραγματικότητα έργο του Ναπολέοντα που ανυπομονούσε να στεφθεί εδώ Βασιλιάς της Ιταλίας. Ο Ναπολέων στέφθηκε εδώ, αν και φαίνεται ότι η πρώτη πρόσοψη δεν ολοκληρώθηκε παρά δεκαετίες αργότερα. Οι υπόλοιπες λεπτομέρειες του εξωτερικού χώρου δεν ολοκληρώθηκαν μέχρι το 1965 και ο καθεδρικός ναός ήταν πρόσφατα ο τόπος ανακαίνισης στον 21ο αιώνα.
Ο καθεδρικός ναός του Μιλάνου αξίζει να επισκεφθείτε για τη φανταστική του πρόσοψη, τα γλυπτά και τα βιτρό του, το τεράστιο εσωτερικό του και τα έργα τέχνης που είναι διάσπαρτα στον ιστορικά σημαντικό χώρο. Είναι επίσης δυνατό για τους τουρίστες να περπατήσουν στα τραχιά. Ο καθεδρικός ναός περιέχει πολλά παρεκκλήσια με σημαντικούς τάφους, λειψανοθήκες και έργα τέχνης. Κοντά στην είσοδο του καθεδρικού ναού, οι τουρίστες μπορούν πραγματικά να κατέβουν κάτω από την πλατεία του καθεδρικού ναού για να δουν τα ερείπια παλαιοχριστιανικών μνημείων (4ος αιώνας).