Mroczna, tajemnicza i wzbogacona zdobyczami podboju, słynna bazylika w Wenecji łączy style architektoniczne i dekoracyjne Wschodu i Zachodu, tworząc jeden z największych budynków w Europie. Wewnątrz ta bizantyjska ekstrawagancja jest ozdobiona złotymi mozaikami, ikonami i ozdobnymi marmurowymi rzeźbami.
Zewnętrzna część kościoła św. Marka
Zbudowany na planie krzyża greckiego i zwieńczony pięcioma ogromnymi kopułami, St Marks zawdzięcza swój niemal orientalny blask niezliczonym skarbom z zamorskiego imperium Republiki. Wśród nich są kopie słynnych brązowych koni sprowadzonych z Konstantynopola w 1204 r. oraz bogactwo kolumn, płaskorzeźb i kolorowych marmurów nabijanych na głównej fasadzie. Mozaiki z różnych epok zdobią pięć drzwi, a główny portal jest otoczony przez jedne z najpiękniejszych romańskich rzeźb we Włoszech (1240–65). Pierwotnie zbudowany w IX wieku, jest to trzeci kościół na tym terenie.
Wewnątrz Bazyliki
Wspaniałe wnętrze św. Marka pokryte jest olśniewającymi mozaikami, które zaczynają się w narteksie, czyli atrium Bazyliki, a kończą się błyszczącymi panelami kopuł Zesłania Ducha Świętego i Wniebowstąpienia. Kopuła Genesis w atrium ma oszałamiającą scenę stworzenia świata opisaną w koncentrycznych kręgach. Pavimento, czyli podłoga, jest również ozdobiona mozaikami z marmuru i szkła. Schody z atrium prowadzą do Museo Marciano, w którym znajdują się słynne konie bazyliki. Inne skarby to wysadzany klejnotami Pala d’Oro, ikona Nikopei oraz cenne skarby srebra, złota i szkła w Skarbcu.
Mozaiki
Najwcześniejsze lśniące mozaiki bazyliki pochodzą z XII wieku i były dziełem mozaikowców ze Wschodu. Ich delikatne techniki szybko przejęli weneccy kramarzy, którzy stopniowo przejęli dekorację bazyliki, łącząc inspirację bizantyjską z wpływami zachodnimi. W XVI wieku wiele szkiców Tintoretta, Tycjana, Veronese i innych czołowych artystów zostało odtworzonych w mozaice.
Museo Marciano
Zwróć uwagę na drogowskazy do „Loggia dei Cavalli”, które prowadzą do muzeum. Tutaj galeria oferuje wspaniały widok na Bazylikę. Gwiezdnymi eksponatami są konie z pozłacanego brązu, skradzione ze szczytu hipodromu w Konstantynopolu (starożytnego toru wyścigowego) w 1204 roku.